Բախտի բերմամբ,
Թե պատահմամբ,
Մի մեծ ագռավ
Մի գունդ պանիր
Դաշտում գտավ,
Կտուցն առավ,
Ծառին թռավ։
Օ՜, ի՜նչ պանիր, դեղին ոսկի…
Բայց դեռ չառած համը իսկի,
Աղվեսն անցավ ծառի մոտով,
Գերվեց, էրվեց պանրի հոտով։
Վազեց գնաց բերնի ջուրը,
Եվ թուլացան կուռն ու ճուռը,
Էն ժամանակ իրա ձևին,
Ծառի տակից, աչքն ագռավին,
Հեզիկ, նազիկ, Փափկամազիկ,
Բացեց լեզուն անո՜ւշ, մեղո՜ւշ։
Թափե՜ց, չափե՜ց շաքար ու նուշ։
Ես քո գերին
Քո էդ սևիկ
Վառ աչքերին,
Նուրբ ծալքերով
Զույգ թևերին։
Մի դու մտիկ,
Էդպես քթիկ,
Էդպես ճտիկ,
Մախմուր ագին,
Խաս ու ղումաշ,
Ատլասն հագին։
Գիտե՜մ, անշուշտ, իմ քուրիկի
Ձայնն էլ կըլի հրեշտակի։
Երգի, քուրիկ, մի ամաչի,
Իմ ուզածը մի մեծ բան չի։
Թե որ չքնաղ էդ տեսքիդ հետ
Երգելում էլ եղար վարպետ,
Օ՜, կդառնաս, իմ մաքրուհի,
Թռչունների մայր թագուհի։
Ագռավ ազին իրեն տված
Գովեստներից շշմած, ուռած՝
Ագռավային
Բկովը մին
Որ չկռռա՜ց,
Պանիրն ընկավ ծառիցը ցած,
Շողոքորթը ըռխեց, գնաց։
Հարցեր և առաջադրանքներ
- Դո՛ւրս գրիր քեզ անծանոթ բառերն ու բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր: Ագի-պոչ, մախմուր-թավիշ, խաս-լավորակ, առաջնակարգ, ղումաշ-կերպաս, նուրբ՝։
- Նշի՛ր առակի ամենատխուր հատվածը: Ագռավային
Բկովը մին
Որ չկռռա՜ց,
Պանիրն ընկավ ծառիցը ցած,
Շողոքորթը ըռխեց, գնաց։ - Բնութագրի՛ր առակի գլխավոր հերոսներին: Աղվեսն շողոքորթ է, իսկ ագռավը միամիտ է։
- Փորձի՛ր արդարացնել աղվեսին: Աղվեսն շատ ճիշտ է, որ իր համար պանիր գտավ։
- Առակը համառոտ պատմի՛ր և նկարի՛ր: Ագռավը մի պանիր է գտնում, կտուցն առնում և նստում ծառին։ Աղվեսն անցնում է ծառի մոտով և պանրի հոտը քիթն է ընկնում։ Նա սկսում է ագռավին գովեստի խոսքեր ասել։ Ու խնդրում է, որ նա իր համար երգ երգի։ Ագռավը ուրախացած ձայնով կռռում է և պանիրը ընկնում է աղվեսի մոտ , աղվեսն ունենում է համեղ ուտելիք։ Եվ աղվեսն պանիրը ուտում է։