Հայերն Ամանորը նշում են անհիշելի ժամանակներից սկսած։  Ամանորն անվանել են նաև այլ անուններով.

Նավասարդ, Տարեմուտ, Տարեգլուխ, Կաղանդ, Լոլե, Նոր տարի։ Բոլոր  մարդիկ  հյուրերով են նշում Ամանորը,

յուրահատուկ ավանդույթներով ու սովորություններով:  Հայերը հին ասացվածք ունեն.

«Առանց գինու Նոր տարին կգա, առանց նգածաղկի` կուշանա»:  Հնում նգածաղիկը ամենատարածված համեմունքն է եղել: Այս ախորժաբեր ծաղիկն աճում էր Արարատ լեռան լանջերին: Մարդիկ հավաքում ու չորացնում էին այն, հետո տարածում ամբողջ Հայաստանով: Անկախ բնակության վայրից, հայն Ամանորի կերակրատեսակները պատրաստելիս միշտ օգտագործում էր չորացրած նգածաղիկը: Այս ավանդույթը հայ  մարդկանց միասնականության խորհրդանիշն էր: Հայաստանի գրեթե բոլոր շրջաններում

հայտնի էր «Կախու», «Կախուկ» կամ «Գոտեկախի» սովորույթը։նԱմանորի ավանդույթների մի մասը անմիջականորեն կապված էր կրակի,

ծառերի, ջրի պաշտամունքների հետ:Դարերի ընթացքում, իհարկե, շատ բան է փոխվել, բայց Նոր տարին այսօր էլ հայերի ամենասպասված և ամենաուրախ տոնն է:Սովորաբար Ամանորը  Հայաստանում դիմավորում են ընտանիքի հետ, առատ սեղանի շուրջ: