Ե՛տ չեկա՜վ…
Գընա՜ց, գընա՜ց, ետ չեկավ,
Անկուշտ մահին, սև հողին
Գերի մընաց, ե՜տ չեկավ:
Հունիս
Ե՛տ չեկա՜վ…
Գընա՜ց, գընա՜ց, ետ չեկավ,
Անկուշտ մահին, սև հողին
Գերի մընաց, ե՜տ չեկավ:
Հունիս
Հին աշխարհքը ամեն օր
Հազար մարդ է մըտնում նոր,
Հազար տարվան փորձն ու գործ
Ըսկըսվում է ամեն օր։
Նոյեմբերի 11
Ե՜տ եկե՛ք…
Գարնան վարար գետ եկե՜ք,
Անցա՜ծ օրեր, խինդ ու սե՛ր,
Դարձե՜ք, իրար հետ եկե՜ք։
Նոյեմբերի 11
Զրադաշտականություն – հին իրանական դուալիստական կրոն, որը ծագել է ք.ա. 10-7-րդ դարերում Զրադաշտ (Զարատուշտրա) մարգարեի քարոզչության արդյունքում: Նա իրեն հռչակել էր գլխավոր աստծո՝ Ահուրամազդայի պատգամաբեր և մերժում էր հին աստվածություններ հանդիսացող դևերի պաշտամունքը:
Նրա գրչին են վերագրում զրադաշտականների սուրբ գիրքը՝ «Ավեստայի» հնագույն մասը: Զրադաշտականության կենտրոնական գաղափարը երկու հավերժ հակադիր ուժերի՝ Ահուրամազդայի և Ահրիմանի, չարի ու բարու սկզբների պայքարի ճանաչումն է: Ահուրամազդան մարմնավորում է լույսը, բարին, ճշմարիտը և կյանքը, իսկ Ահրիմանը կամ Անհրա-Մայնյուն՝ խավարը, չարը, սուտը և մահը: Նրանց պայքարի ասպարեզը աշխարհն է, որը վերջիվերջո պետք է ավարտվի բարու սկզբի հաղթանակով:Զրադաշտական կրոնի դուալիզմն իր ազդեցությունն ունեցավ մանիքեականների, պավլիկյանների, կատարների և այլ ուսմունքների վրա: Համաձայն զրադաշտականների ուսմունքի վերջին դատաստանի օրը Ահուրամազդայի հետևորդները կմաքրագործվեն կրակի մեջ փրկչի՝ Միթրայի օգնությամբ, որը այդ մաքրման համար հարություն կտա մեռյալներին:
Գառնու հեթանոսական տաճարը հին հայկական արևապաշտական տաճար է Կոտայքի մարզի Գառնի գյուղում, Ազատ գետի աջ ափին։ Հայաստանի պատմության և մշակույթի անշարժ հուշարձան է։
Ելնելով ավանդություններից՝ Մովսես Խորենացին Գառնու հիմնադրումը վերագրում է Հայկ նահապետի ծոռ Գեղամին, որի թոռան՝ Գառնիկի անունով էլ, իբրև, կոչվել է Գառնի։
2011 թվականի ապրիլի 28-ին հայտնի դարձավ, որ Գառնու պատմամշակութային համալիրն արժանացել է Մելինա Մերկուրիի անվան ՅՈւՆԵՍԿՕ-Հունաստան 2011 մրցան։
Տրդատ Ա-ն մ. թ. 65 թվականին մեկնում է Հռոմի կայսր Ներոնի մոտ՝ թագադրվելու։ Մինչ այդ Հայաստանում Հռոմի ազդեցությունը վերականգնելու նպատակով պատերազմ սկսվեց Պարթևստանի դեմ, որն ավարտվեց հայ-պարթևական ուժերի հաղթանակով։ Հռանդեայի պայմանագրով որոշվեց, որ հայոց արքա Տրդատ Ա-ն իր թագը ստանալու է Ներոնից։
Հռոմեական զորքերը 59 թվականին գրավել, ավերել ու հրկիզել են Հայաստանի մայրաքաղաք Արտաշատը։ Ներոնի ցուցումով Կորբուլոնը Տրդատ Ա-ի հետ 64 թվականին ստորագրել է Հռենադայի հաշտության պայմանագիրը, ճանաչել Մեծ Հայքի անկախությունը, իսկ Տրդատին՝ Հայաստանի թագավոր, պայմանով, որ նա մեկնի Հռոմ և թագադրվի Ներոնի ձեռքով։
Տրդատ Ա թագավորը( 52-88 թթ) Արշակունիների տոհմից էր։Նրա հայրը եղել է Վոնոն Բ Պարթևը։ Տրդատ Ա-ն թագավորել է Մեծ Հայքի Արշակունիների թագավորությունում 52 թվականից։Պարթևաց Արշակունի արքա Վոնոն Բ–ի որդին, Պարթևաստանի թագավոր Վաղարշ Ա–ի եղբայրը, գահ է բարձրացել հայկական ավագանու աջակցությամբ։Վաղարշ Ա Արշակունին իր եղբոր՝ Տրդատի հետ 52 թվականին մտնում է Մեծ Հայք։Պարթևները օգնում են հայերին դուրս վտարել հռոմեական դրածոներին ։Տրդատը հռչակվեց Մեծ Հայքի թագավոր։ Հռոմեական կայսրությունը չհապաղեց ճանաչել նրան որպես թագավոր և սկսեց պատերազմական գործողություններ Պարթևաստանի և Տրդատի դեմ, որ որոշ ընդհատումներով տևեց 10 տարի (54—64)։ Հռոմեացիները 58 թվականին ներխուժեցին Մեծ Հայք, նրանց լուրջ դիմադրություն ցույց չտրվեց և նրանք անարգել հասան Արտաշատ, գրավեցին և ավերեցին այն։ Սակայն շուտով Վաղարշն ու Տրդատը դարձյալ մեծ զորքով մտնում են Մեծ Հայք։ Հռոմեացիները ջախջախիչ պարտություն են կրում ։Ներոն կայսրը Տրդատին հրավիրում է Հռոմ՝ թագադրելու։ է Տրդատը մեկնում է Հռոմ, որտեղ նրան ընդունում են արքայավայել։ Ներոնը բացի թագից նաև արհեստավորներ է տրամադրում հռոմեացիների կողմից ավերված Արտաշատի վերականգնման համար։ 66 թվականին Տրդատ Ա-ն վերադառնում է Մեծ Հայք։ Տրդատ Ա-ն, վերադառնալով Հայաստան, զբաղվում է երկրի տնտեսության վերականգնմամբ եւ շինարարական աշխատանքներով։ Վերականգնվում է Արտաշատ մայրաքաղաքը, որը ստանում է նախկին շուքը։ Հռոմեացի պատմիչների վկայությամբ՝ այն կոչվում է «Ներոնեա»։ Նրա օրոք մայրաքաղաքից ոչ հեռու՝ Ազատ գետի հոսանքով դեպի վեր՝ Գառնիում, կառուցվում է հզոր բերդ, ինչպես նաև արքայական բաղնիք և այլ կառույցներ։ Տրդատը մահացել է 88տարեկանում։Տրդատին հաջորդում է որդին՝ Սանատրուկ Արշակունին (88—110)։
Արշակունիները պարթևական արքայատոհմ են։ Մ. թ. ա. 247 թվականին իշխանության են հասել Պարսկաստանում, և երկիրը կառավարել շուրջ կես հազարամյակ՝ մինչև մ. թ. 226 թվականը։ Այդ ընթացքում Մերձավոր Արևելքում տիրապետող էր հելլենիզմը։
Պարթև Արշակունիները կարողացել են իրենց գերիշխանությունը և տոհմական ճյուղերը հաստատել Մեծ Հայքում, Վիրքում և Աղվանքում։ Հայաստանում բուն Արշակունիների իշխանությունը հաստատվել է մ.թ. 52 թվականից։ Ըստ Մ. Խորենացու՝ Արշակունյաց հարստության հայկական ճյուղի հիմնադիրը Հայաստանում հանդիսացել է Վաղարշ Բ-ն 186-198։
Վրաց Արշակունիների իշխանությունը տևել է մեկ դար՝ մ.թ. 189-284: Աղվանքում մազքթաց Արշակունիները իշխել են մ.թ. 1-ին դարից մինչև 510 թվականը։
Հայ Արշակունիների տիրապետության ժամանակ Մեծ Հայքի թագավորությունը կրել է քաղաքական, տնտեսական, մշակութային փոփոխություններ։ Դրանց մեջ առանձնանում է ավատատիրական կարգերի հաստատումը, քրիստոնեության ընդունումը և հայ գրերի գյուտը։ 387 թվականին Հայաստանը առաջին անգամ բաժանվել է Հռոմեական կայսրության և Սասանյան Պարսկաստանի միջև։ Արևմտյան հատվածում նոր թագավորներ չեն կարգվել, իսկ արևելյան հատվածում հայ Արշակունիներն իշխել են մինչև 428 թվականը։
Լենկթեմուրը ծնվել է 1336 թվականի ապրիլի 9-ին՝ Տրանսօքսիանայում ներկայիս Ուզբեկստան՝ Բարլասների քոչվորական միությունում։ Մարտում վիրավորվելուց հետո ստացել է «Լենկ» կաղ մանկանունը։ 1370 թվականին տիրացել է Չաղաթայի խանության արևմտյան շրջաններին, ապա արշավել Արևմտյան, Հարավային և Կենտրոնական Ասիա, Կովկաս և Ռուսաստանի հարավ։ 1380-90-ական թվականներին ավերիչ հարձակումներ է գործել Ոսկե Հորդայի և Հնդկաստանի դեմ։ Լենկթեմուրն արշավել է Հայաստան 1386, 1387 և 1399 թվականներին, կոտորելով և գերեվարելով Հայաստանի բնակչության ահռելի զանգվածներ հատկապես արհեստավորների։ Նրա օրոք Հայաստանում բնակեցվել են քոչվոր ցեղեր։
Եթե դուք մնացել եք ավերակների տակ, իսկ դա վերաբերում է բոլոր դեպքերին` սողանքներին, երկրաշարժերին, փլուզումներին, հիշե՛ք, որ պետք չէ հուսահատվել, անհրաժեշտ է սթափ լինել: Առանց սննդի և ջրի դուք երկար ժամանակ կարող եք դիմանալ: Î Հանգստություն պահպանե՛ք և փորձե՛ք կենտրոնանալ:
Ակատենանգո, ստրատոհրաբուխ, որը գտնվում է Գվատեմալայում Անտիգուա քաղաքի մոտ։ Հրաբուխը ունի երկու լեռնագագաթ։ Պիկո Մայորը ամենաբարձր լեռնագագաթը և Յեպոկապան 3880մ, որը նաև հայտնի է որպես Տրես Հերմանաս երեք քույրեր։ Ակատենանգոն միացած է Վոլկան դե Ֆուեգոյի հետ։ Իսկ հրաբխային համալիրը հայտնի է որպես Լա Հորքուետա։
Նկարագրություն
Ֆուեգո-Ակատենանգո լեռնազանգվածը բաղկացած է հինգ կամ ավել հրաբխային ջերմանցքների շարանից։ Հյուսիսից հարավ հրաբխային հայտնի կենտրոններ են հին Ակատենանգոն, Յեպոկապան, Պիկո Մայոր դե Ակատենանգոն, Մեսետան և Ֆուեգոն։ Հրաբխային առաջին ժայթքումները առաջին անգամ տեղի են ունեցել ավելի քան 200,000 տարի առաջ։ Չնայած, որ զուգընթաց հրաբխային կենտրոններից շատերը ակտիվ են եղել, հրաբխային միտումը հյուսիսից հարավ այդքան էլ հին ժամանակներից առկա չի։
Այս հսկայական հրաբխային համալիրը գտնվում է Խաղաղ օվկիանոսյան ափամերձ հարթավայրից դեպի հարավ 3500մ բարձր և Գվատեմալյան սարահարթից 2000մ բարձր դեպի հյուսիս։ Հրաբխային համալրիը կազմված է մի շարք ժայթող կենտրոնների մնացորդներից, որոնք էլ պարբերաբար փլուզվելով՝ ձևավորել են հսկայական բեկորներով ձյունահյուսեր։ Այս ձյունահյուսերից ամենախոշորը իր ակունքից ընդարձակվել է ավելի քան 50 կիլոմետրով՝ ծածկելով 300 քառակուսի կիլոմետր տարածք։
Ժայթքման պատմություն
Ակատենանգոյի միակ հայտնի պատմական ժայթքումները տեղի են ունեցել 20-րդ դարում 1924 և 1927 թվականների միջև։ Այս պոռթկումները առաջացրել են բալիստիկ հրաբխային ռումբեր, որոնք ընկել են գագաթային խառնարանների շրջակայքում։
Նախապատմական ժամանակներում Ակատենանգոն ժայթքել են՝ առաջացնելով լայնատարած հանքավայրեր, պիրոկլաստիկ հոսքեր և լավային հոսքեր։ Անցած 80,000 տարիներին տեղի են ունեցել բազմաթիվ ժայթքումներ։ Ակատենանգոյի ամենավերջին պայթուցիկ ժայթքումները տեղի է ունեցել 1,900 տարի առաջ Պիկո Մայոր, 2,300 տարի առաջ Պիկո Մայոր և մոտավոր 5,000 տարի առաջ Յեպոկապա։
Հրաբխային վտանգները
Հրաբուխները մեծ հավանականությամբ կարող են առաջացնել խոշոր ձյունահյուսեր, որոնք կարող են հեղեղել Խաղաղ օվկիանոսյան ափամերձ հարթավայրի ընդարձակ տարածքները։ Հրաբուխների շրջակայքի տարածքներում ավելի քան 100,000 մարդ պոտենցիալ վտանգի տակ է։
Երևանում իմ սիրելի վայրերից է Մարտիրոս Սարյանի տուն-թանգարանը։
Մարտիրոս Սարյանի տուն-թանգարան, 20-րդ դարի մեծանուն նկարիչ Մարտիրոս Սարյանի (1880-1972) տուն-թանգարանը ստեղծվել է Երևանում Հայաստանի կառավարության հատուկ որոշմամբ, բացվել է 1967 թվականի նոյեմբերի 26-ին՝ նկարչի կենդանության օրոք։
Թանգարանի շենքը բաղկացած է երկհարկանի առանձնատնից, ուր նկարիչն ապրել և ստեղծագործել է 1932-1972 թվականներին, և եռահարկ պատկերասրահից, որը կառուցվել է այդ տանը կից 1967 թվականին։ Մարտիրոս Սարյանի տան հատակագծի հեղինակն է Երևան քաղաքի մեծանուն ճարտարապետ Ալեքսանդր Թամանյանը։ Թանգարանային հատվածը կառուցվել է Մարկ Գրիգորյանի նախագծով։